AR PRAD HAG AR WAZH (61)

GWERZENN

AR PRAD

Un deiz a zo, pell ’zo, ar prad a c’houlenne 

Get ar wazh, en ur bas, d’e-menn enta eh ae. 

Ya, get komzoù goapour eñv c’houlenn: «Ma c’hoar baour

D’e-menn ’ta kamm-jilgamm e kasit-c’hwi ho tour?»

Eh oc’h dre-mañ é troiñ setu gwerso amzer;

Me gred evit kerzhet hoc’h eus kalz a vizer.

C’hoant am eus da lâret e redec'h gwell komer,

Na gober èldin-me ha chom bemdez er gêr.

Kalz aesoc’h e vo deoc’h. Bout dalc’hmat é vale ? 

Re a boan a lakit; n’arestit noz na deiz,

C’hoazh pa gemerehec’h a-wael un tamm repoz

Evit  em ziskuizhiñ un termen ag an noz,

Met pas, c'hwi gerzh berped; c’hwi ray hed ho puhez. 

E’it unan mac’hagnet ema trist ho toare.

AR WAZH

’Klevet ar c’homzoù-se ar wazh a fach a-benn

En ur gammdroiñ gous hi sav uhel he fenn,

Ha get ur vouezh raouiet, ur fas kounaret mat

Hi ziskrap ur votenn a gostezioù ar prad.

«Petra deoc’h, penn touzet, a reskont-hi get nerzh.

E’it goût d’e-menn eh an dait ivez àr ma lerc’h.

Me vale er stankenn hrevez d’am voloñtez;

Heni c’hoazh ’maedoc’h-c’hwi ma zamall an dra-se

Me red gres gwezh-a-vez hag a huch get glac’har;

Me ya gwezh difonnoc’h gwezh arall àr man goar. 

Lec’h mah choman pozet pa gerzhan get douster.

Eno evit ma fas eh eus muiañ dañjer.

Ne gemerit ket aon pa redan ar c’hreñvañ, 

Me ra muioc’h a drouz, don nend eo ket en dan.

Goude mah ven dalc’het pell mat get ur stank bras

M’achap en-dro arre, a ya buanoc’h d’an dias. 

Me lak a pe garan ar vilin da valiñ 

Hag a zoug pa’m bez c’hoant listri vras àr ma c’hein.

D’ar pradoù en ur bas e torran ar sec’hed

Hag e kreiz ac’hanon e vagan ar pesked.

Me bas er c’hêrioù àr un dro pas àr-vaez,

A binv’ika ar vro en ur bas a bep tres. 

C’hwi ma anav pell ’zo ha ma lignez ivez,

Ganet on er fantan e-tal troad ur menez.

Me zad zo an avel, ma mamm ur gogusenn 

Hag ar gurun a zo din ur c’handerv jermen.

Ar vrumenn, erc’h ha glav a zo razh ma c’herent 

Hag a za d’am c’hreskat hed-ha-hed da ma hent, 

Met pa vên skuizh ’redek me ya dous ha digas,

Get kalz a c’hoarezed d’em beuziñ d’ar mor bras.

Met c’hwi, touzet bep plez hañval ur penn-deved, 

Ag e-menn e tait-c’hwi? ag ur waremm me gred.

Ha ne vehec’h ket prad èl mah teleit chom 

Pa ne vehen aze evit reiñ deoc’h ur lomm.

Goude an istoer-mañ ar prad ne lâr netra

Rak gres mat d’ar gwazhioù eh eus pradoù, ama?