AR PARDONIOÙ (28)

TON: Les Deux Bretagnes.

1

Pa vo arriu an nevez-hañv,

Ni yay-ni d'ar pardonioù.

Ya dezhe holl, bras ha bihan,

Man dousig ha me hon daou.

An amzer a vo ker bourrapl

Hag an heol a vo ken gae,

Ha deomp-ni, hon daou, koñfortapl

Hor kalonoù lan a joa.

2

'Barzh ar parkoùier tro-distro,

Èl er pradoù ar yeot glas glas,

An ed a bouso àr un dro

Get ar boketoù lilas.

An evned gano àr ar barr

A ray o neizhoù er gwez.

Ne vo gwelet mui àr an douar

'Maet joaiusted, karantez.

3

Lezomp a-kostez un herrad

Ar poanioù hag an anken

Evit monet a galon vat,

Pa sono ar c'hloc'h sklintin,

D'ar pardonioù e'it hon galviñ.

— Kaeroc'h evel e neptu —

Em lakaomp e'it o enoriñ

Ken koant èl m'hon deus tu.

4

C'hwi, man dous, ho tilhad bravañ ;

Ho tanter seiz glas brodet.

Àr ho penn ar seizenn kaerañ

Get ho kouef bras dantelezet

E'it monet dalc'hmat d'ar pardon,

D'ar re dost èl d'ar re bell,

Met gouarnet e kreiz ho kalon,

Din, ho karantez fidel.

5

Me, ma jiletoù danvez du,

Ma zok gloan voulouzennet;

Ma chalenn montr e pign d'un tu,

Mam botou-lêr verniset

Evit gober enor bep blez

Da holl pardonioù hor bro.

Hon tud kozh en dehe forzh joa

A pa tahent c'hoazh en-dro.

6

Daomp enta holl d'ar pardonioù

Get ur galon lan a joé,

Dreist an holl d'ar re an droioù;

Santez Anna an Alre;

Da bardon Loret Seglian;

Pardon Kelwen, ar Voustoer,

Lokmaria ha Kernenan

Ha chomomp àr-lerc'h er gêr;