AR PERMISIONER (58)
TON NEVEZ A BOZ
1
Bep tri, pevar miz me zo permisioner
Da welet ma zud, ma c’herent, ma mignon;
Donet d’ar vro me gav berped deverr
Boñjour Mari, Marijann, Margoton.
2
D’ar brezel-mañ ar gwashañ a gavan
Ne weler ket rezi d’an achiumant
Blez àr-lerc’h blez pas ma amzer wellañ
Ha Margoton ray tregont vlez tuchant.
3
Seizh àrn-ugent gwezh e vo ret din dont
Da welet ma zud ha Margoton d’ar vro,
Ha piv a oui an amzer zo da zont,
Goude achiu marse komañs en-dro.
4
Mam blev vo gwenn, ma fas a vo ridet
Ha dont d’ar gêr berped permisioner
Nend eo ket souezh e vez klevet lâret:
Kaoc’h d’ar brezel, d’ar vicher militer.»
5
Neoazh un deiz ur groaz em eus tapet
Ha get enor lakaet àr ma c’halon.
Ne ran ket forzh ma ne vin ket lazhet
Rak kroaz erbet ne talv ma Margoton.
6
Eürus on c’hoazh nend on ket mac’hagnet
Daousto d’ar riskl ha d’an dañjer bemdez;
Eürusoh c’hoazh nend on ket dismantret
Na skoet e’it mat e’it achiu mam buhez.
7
Met mar arriu genin holl get lod kaer
Holl da ma zud a lârin a galon:
«Ne vin ket ken soudard permisioner,
Adieu!» Mari, Marijann, Margoton.